آمنه لاجوردی - کارشناس ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر برنامه آموزشی خانواده محور بر آگاهی واجی دانش آموزان پایه اول ابتدایی بود. در این پژوهش از طرح تک آزمودنی AB استفاده شد. جامعه مورد پژوهش شامل دانش آموزان اول ابتدایی شهرستان سربیشه استان خراسان جنوبی در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ بود که توسط مرکز اختلالات تشخیص اختلال خواندن دریافت نموده بودند. هر کدام از این دانش آموزان به مدت ۸ جلسه با استفاده از روش خانوادهمحور و با پیگیری معلم آموزش دیدند. برای سنجش آگاهی واجشناختی از خرده آزمون آگاهی واجی سلیمانی و دستجردی (۱۳۸۴) بهره گرفته شد و پروتکل مداخله ای اختلال خواندن برنامه ای بود که با اقتباس از مبانی نظری منطبق با مقاله " آگاهی واج شناختی" سلیمانی و دستجردی کاظمی((۱۳۸۵ آموزش داده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از داده های سه مرحله استفاده شد که شامل خط پایه، حین آموزش و مرحله پیگیری بود. نمره هر دانش آموز در آزمون خط پایه، حین آموزش و پیگیری به صورت نمودار و جدول نمایش داده گردید. بر اساس یافته های پژوهش میتوان نتیجهگیری کرد که برنامه آموزش خانواده محور بر آگاهی واج شناختی دانش آموزان با اختلال خواندن موثر بوده است.

اختلال خواندن، آموزش خانواده محور، آگاهی واج شناختی، دانش آموز پایه اول