محدثه محیط - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه محقق اردبیلی
نیلوفر میکاییلی - استاد گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی

اوتیسم یک اختلال عصبی – رشدی پیچیده است که به عنوان یک چالش عمده تهدیدکننده سلامت عمومی در عصر حاضر محسوب می شود (پرهون،( ۱۳۹۸ که منجر به ایجاد مشکلاتی درگفتار، انجام مهارتهای اجتماعی و نیز بروز حرکات تکراری، کلیشه ای و رفتارهای بی هدف می شود. علت واقعی این بیماری هنوز مشخص نیست، اما مطالعاتی در رابطه با دلیل بروز این بیماری در حال انجام است. کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم ، رفتارهای نامطلوبی مانند حرکات کلیشه ای، پرخاشگری و رفتارهای خودآزاری از خود نشان می دهند. همچنین در فهم و استفاده از قوانین ارتباط کلامی و رفتارهای اجتماعی و هماهنگی حرکتی دچار مشکل هستند. حساسیت کم یا زیاد به محرک ها در کودکان مبتلا به ارزیابی کودکان، اوتیسم گزارش شده است(حیدریه زاده،(. ۱۳۹۸ از آنجا که اکنون این اختلال شیوع قابل توجهی داشته است. مقاله حاضر که به روش توصیفی و کتابخانه ای و با استناد به کتب و مقالات علمی پژوهشی مرتبط تهیه شده است تا به تعریف اختلال اوتیسم بپردازد و خصوصیات کودکان دارای این اختلال و سبب شناسی ، تشخیص و درمان آنها را بیان کند .

اوتیسم، سبب شناسی، تشخیص، علائم، درمان