ناهید شفیعی - استادیار گروه علوم تربیتی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
فاطمه سادات فاضلی - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلامشهر، ایران

هدف مقاله شناسایی تاثیر نواختن موسیقی ارف بر توجه پایدار کودکان بیش فعال بود که در این راستا این تاثیر در طی زمان بررسی شد. روش پژوهش شبه آزمایشی بود که یک گروه در سه مرحله پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری مورد آزمون قرار گرفتند. جامعه آماری تمامی کودکان بیش فعال (۱۰-۵) سال مراجعه کننده به دو مرکز درمانی در شمال شهر تهران بودند که تعداد آنها ۱۸ نفر بودند. با توجه به تعداد جامعه آماری تمامی کودکان بیشفعال شرکتکننده در برنامه موسیقی ارف در دو مرکز آموزش موسیقی در پژوهش شرکت داده شدند. ابزار گردآوری داده ها در سه مرحله آزمون پرسشنامه کانرز و همکاران ( ۱۹۹۱) بود که توسط والدین پاسخ داده میشود. برای آزمودن فرضیه های پژوهش از روشهای آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، میانگین وزنی و آزمون T تک گروهی بود. نتایج نشان داد: نواختن موسیقی ارف بر توجه پایدار کودکان بیش فعال در طی زمان تاثیر دارد. اندازه اثر اجرای موسیقی ارف در توجه پایدار کودکان در طی زمان ۰/۶۵ بود. نمودار فرایند کاهش نقص توجه (افزایش توجه پایدار) در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری نشان میداد که نقص توجه کودکان در مراحل بعد از اجرای موسیقی کاهش یافته است و یا با اجرای موسیقی ارف توجه پایدار کودکان بیشفعال افزایش مییابد. به عبارتی نواختن موسیقی ارف باعث کاهش نقص توجه و یا باعث افزایش پایداری توجه در بین کودکان بیش فعال در طی زمان میشود.

موسیقی ارف، بیش فعال، توجه پایدار، نقص توجه