تاثیر بازی درمانی شناختی-رفتاری بر واج شناسی در کودکان هشترود

هدف این تحقیق، تاثیر بازی درمانی شناختی-رفتاری بر واج شناسی در کودکان هشترود بود. در این پژوهش از روش تحقیق نیمه تجربی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان چهارم ابتدایی هشترود به تعداد ۴۲۵ نفر بود. با توجه به روش تحقیق، تعداد ۲۰ نفر از طریق روش نمونه گیری در دسترس، به عنوان نمونه (گروه آزمایش ۱۰ نفر و گروه کنترل ۱۰ نفر) انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه واج شناسی سلیمانی (۱۳۷۸) استفاده شد. تحلیل نتایج با استفاده از تحلیل کوواریانس یک راهه انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که: بازی درمانی شناختی- رفتاری بر افزایش واج شناسی در مقایسه با گروه کنترل در دانش آموزان چهارم ابتدایی پسر تاثیر معنی داری دارد. نتیجه گرفته می شود که بازی درمانی می تواند در آینده برای ارتقای مشکلات آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.