بررسی میزان اثر بخشی روش تعامل همه جانبه بر تعاملات اجتماعی و ارتباطات کلامی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

اوتیسم، اختلالی است که از آن به عنوان یک طیف یاد می شود شامل کودکانی با تعاملات اجتماعی مناسب و کودکانی که ازنظر اجتماعی به طور کامل در خود فرو رفته اند. یکی از روش های جدید و موثر در حل مشکل تعامل اجتماعی و ارتباطات کلامی کودکان ASD، روش تعامل همه جانبه است؛ هدف این پژوهش بررسی میزان اثر بخشی روش تعامل همه جانبه بر بهبود تعاملات اجتماعی و ارتباطات کلامی کودکان طیف اوتیسم است. برای این منظور، با استفاده از روش مرور نظام مند و بهره گیری از پایگاه های اطلاعاتی Google scholar,،سایت تخصصی intensive interaction از دکتر Hewett و چندین مجله تخصصی مانند مجله Tylorو مجله آموزش استثنایی مطالب جمع آوری گردید.افته ها نشان داد که رویکرد تعامل همه جانبه ، بهبود تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم وافراد دارای ناتوانی های ذهنی شدید بوده وبه نظر می رسد که تاثیر روش مذکور بر تعاملات اجتماعی کودکان طیف اوتیسم بیشتر از ارتباطات کلامی آنان باشد.

Keywords:

کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم , تعاملات اجتماعی , ارتباطات کلامی , روش مداخله , تعامل همه جانبه