ابراهیم میرزائی - دانشجوی کارشناسی گروه علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان گیلان
حسین سعادتی - دانشجوی کارشناسی گروه علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان گیلان

امروزه تربیت فرزندان، از دشوارترین، حساس ترین و پرثمرترین وظایف بشری به ویژه والدین است که نتیجه نهایی آن، هم به خانواده و هم به جامعه بازمی گردد.کودک آیینه تمام نمای خانواده خویش است که هرآن چه را از آن ها می بیند و می شنود، درخود منعکس می سازد از این رو، کوشش والدین در تربیت و پرورش فرزندان، از بزرگ ترین کارهاست. پژوهش حاضر با هدف تحلیل رابطه سبک های فرزندپروری بامریند، هویت کودکان و حس استقلال اجتماعی آنان، و به روش مروری و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام گرفته است و به دنبال جمع آوری داده هایی است تا عوامل و سبک های تربیتی دخیل در افزایش قدرت استقلال اجتماعی و کاهش اختلالات ناشی از نبود آن که منجر به حس بی کفایتی در کودکان و دانش آموزان می شود را مشخص کند. بنابراین افزایش پژوهش ها در این زمینه و آشنایی خانواده ها و معلمان با روش های تربیتی و شخصیت کودکان باعث افزایش سلامت روانی آینده سازان کشور خواهد گردید.

فرزند پروری،استقلال اجتماعی،کودکان