میزان اثربخشی بازی درمانی بر اضطراب و افسردگی و پرخاشگری کودکان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بازی درمانی بر میزان اضطراب، افسردگی و پرخاشگری کودکان انجام شده است. این پژوهش یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون ، با گروه گواه میباشد. متغیر مستقل برای هر گروه بازی درمانی و متغیرهای وابسته اضطراب، افسردگی و پرخاشگری می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش، کودکان ۵تا۷سال شهر اردبیل در سال ۹۹-۹۸ بود. از میان این کودکان برای هر گروه ۱۵ کودک به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد که کل نمونه شامل۳۰ کودک شد. این کودکان به مدت۱۰جلسه و حدودا یک ساعته مورد آموزش قرار گرفتند. پرسشنامه یک بار قبل از آموزش وبار دیگر، در آخرین جلسه توسط والدین انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات این پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگری کودکان پیش دبستانی فرم والدین(واحدی و همکاران۱۹۸۷ ،) مقیاس کودکان پیش دبستانی (PAS)اسپنس، رپی، مک دونالد، اینگرام(۲۰۰۱ و سیاهه ی اختلالات رفتاری کودک آخنباخCBCL برای سنجش میزان افسردگی میباشد. همچنین نتایج داده ها با برنامه SPSS ، با روش تحلیل واریانس چند متغیره(مانکو) (MANCOVAتحلیل شد. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که بازی درمانی در کاهش اضطراب، افسردگی وپرخاشگری تاثیر معنادار دارند. در عین حال بازی درمانی نسبت به گروه گواه تاثیر بیشتری در کاهش اضطراب، افسردگی وپرخاشگری کودکان داشت. در واقع بازی فعالیتی طبیعی، لذت بخش، شگفت انگیز و پر رمز و راز است و وسیله ای برای بیان انواع احساسات، توصیف تجربیات، آشکار کردن آرزوها و خودشکوفایی، و چون کودکان غالبا قابلیت ارتباط کلامی و شناختی کمتری در بیان احساسات، ناراحتی ها و نگرانی ها دارند: و همه این مشکلات ممکن است باعث گوشه گیری، ناامیدی و افسردگی در کودکان بشود بنابراین بازی برای آنان یک وسیله ارتباطی طبیعی و عینی برای کنار آمدن با دنیاست

Keywords:

بازی درمانی , اضطراب , افسردگی , پرخاشگری