مریم شیری - دانشجوکارشناسی ارشد طراحی پارچه ولباس موسسه آموزش عالی آپادانا شیراز-ایرا ن
سیدعلی اکبر سیدی - استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز-ایران
راضیه اردکانی - استادیار موسسه آموزش عالی آپادانا شیراز-ایران

با افزایش جمعیت جهان و همچنین افزایش میزان مواد مورد نیاز مصرفی این جمعیت و بتبع آن افزایش مقدار زباله یتولیدی، مدیریت پسماندهای حاصل به یک چالش جدی برای بشر تبدیل شده است. با توجه به این موضوع که کشور ما ایران،جمعیتی بالغ بر ۸۰ میلیون نفر دارد و کلان شهرهای آن وسعت جغرافیایی کمی نسبت به جمعیتشان دارند، ما نیز ما با اینچالش در کشورمان روبرو هستیم.با این حال که امروزه بیش از پیش بر ضرورت کاهش آلاینده های زیست محیطی تاکید شده است، کمتر کسی است که بهصنعت مد به عنوان یکی از مضرترین صنایع برای محیط زیست جهان فکر کند.فشن ۱ یک تجارت پیچیده است که شامل زنجیره های متفاوتی از قبیل تامین پیش نیاز، مواد خام، تولید پارچه، ساختلباس، ارسال، فروش و در نهایت دفع طولانی می شود. نکته ی قابل توجه ردپای تولید دی اکسید کربن در این صنعت است.با در نظر گرفتن این که صنعت مد و پوشاک دومین صنعت آلاینده محیط زیست پس از نفت است، بازیافت و بازیابی آنضروری است. شرکت های بسیاری در دنیا با در نظر گرفتن این تاثیرات مخرب بر محیط زیست، مجموعه های جدید خود رابر اساس بازیافت لباس های دست دوم یا مواد پلاستیکی موجود در طبیعت، ارایه داده اند.در واقع بازیافت از تولید زباله ی بیشتر و مصرف منابع جلوگیری می کند اگرچه که بازیافت یک راه حل قطعی برای مدیریتپسماند نیست اما گام ی به سوی زندگی سبز به شمار می آید. منظورمان از زندگی سبز یعنی انجام هر کاری که از تولید زیادپسماند جلوگیری کند، آلودگی کمتری تولید و انرژی کمتری مصرف کند. اکثر مردم باید از طریق خرید کمتر و مصرف کمتر،عادت های مصرف خود را تغییر دهند تا به بقای منابع زمین و سپردن آن به دست آیندگان کمک کنند.

بازیافت، مد بازیافتی، طراحی لباس، مد پایدا