طراحی مانتو با الهام از نقوش حجاری هخامنش و گچبری در دوره ی ساسانی

حجاری شاخه ایی از هنر نقش کردن بر روی صخره ها می باشد که به دو روش کنده و نقش برجسته انجام می شده است.هنر نقش برجسته صخره ایی از دوره لولوبیان اواخر هزاره ی سوم میالد تا پایان ساسانیان در عصر باستان ادامه داشتهاست. در طول سه دوره هخامنشی اشکانی ساسانی حجاری ها به نوعی به صورت تاریخ نگاری و مکتوب از دوره هخامنشیدر ایران اغاز شد که اولین کتیبه ها نیز از داریوش بزرگ برجای مانده است .این روی کرد در عهد اشکانی با کمیت وکیفیت اندک ولی در عهد ساسانیان به رشد و ارتقای کیفی کتیبه ها و نقوش برجسته ایی رسید. این هنر را می توان از عالیترین نشانه های ذوق و عالقه هنرمندان ایرانی دانست . هنر دوران ساسانی به عنوان چکیده ای از هنر تمامی اعصار ایرانبه شمار می رود. بیشترین مشخصه هنر ساسانی نقوش تزئینی آن است و یک ی از تجلیات این نقوش در منسوجاتساسانی است که تاثیر عمیقی بر هنر ادوار و ملل مختلف تاریخ گذاشت. یکی از هنرهای با ارزش دوران ساسانیوهخامنشی، همانا هنر گچبری و حجاری است که بر سینه ی دیوار بناها و کاخ ها مکانی شایسته را برای خود در میانسایر هنرها کسب کرده است و زینت بخش معماری ساسانی ،هخامنشی و سرآغاز هنر بعد ساسانی شد. در میان هنرهایمختلف، مشخص تر و از نقطه نظرکاربردوالگوی کار پیشرفته تر می باشد. در میان نقوش گچبری های ساسانی وهخامنشی، نقوش هندسی جایگاه خاصی دارد و کمتر به آن پرداخته شده است. این تحقیق با هدف مطالعه دقیق بر رویگچبری و حجاری به ریشه یابی نقوش و موارد استفاده در مانتو های امروزی بانوان و معرفی قابلیت ها و توانایی های ایننقوش در طراحی لباس ازجمله مانتو جهت استفاده برای سنین مختلف پرداخته.

Keywords:

ساسانی , هخامنشی , گچبری , حجاری , زینت بخش