الناز معینی کردلر - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه هنر،دانشکده هنر،موسسه آموزش عالی مارلیک نوشهر،ایران
علی محمودی عالمی - استادیار گروه هنر، دانشگاه غیرانتفاعی مارلیک، نوشهر، مازندران، ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی دو سبک هنری ماکسیمالیسم و روکوکو در طراحی پوشاک، شناخت تفاوت ها و شباهت هایموجود و شناخت زیبایی شناسی پوشاک با توجه به تاثی رپذیری از این دو سبک هنری است. این پژوهش بر اساس هدف ازنوع تحقیقات بنیادی و بر اساس ماهیت و روش از نوع تحقیقات توصیفی- تحلیلی است. چگونگی گردآوری اطلاعات در این پژوهش به روش اسنادی (کتابخانه ای) است که بر اساس آن کلیه منابع و شواهد تاریخی مورد مطالعه و فیش برداری قرارخواهند گرفت. سبک روکوکو سبکی است که با رشد، طبقه متوسط و بورژوای اروپا به وجود آمدو خاستگاه آن فرانسه بود. اینسبک در ادامه باروک و درواقع به عنوان واکنشی علیه شکوه و جلال افراطی آن درکاخ ها پدید آمد. هنر روکوکو باطراوت ومملو از سرزندگی و مشخصه آن درخشندگی، شکوه، نشاط و صمیمیت است. در مجموع، سبکسرانه و تفننی بود. مدل و اندازهجامه های این دوره با آنچه طی دوره باروک بر تن می کردند، تفاوت چشمگیری نداشت. اما زیورآلات و تزیینات این دوره،آشکارا از ظرافت و مهارت بیشتری برخوردار بودند. اغلب کارشناسان دوره باروک و روکوکو را عصر پیدایش سبک ماکسیمالمعرفی می کنند و دلیل آن علاقه فراوان هنرمندان به استفاده از جزئیات در آثار هنری خود می باشد. سبک ماکسیمال نیزهمانند دیگر سبک ها به طور مداوم حضور داشته، اما در برخی از دوره های تاریخی به سبب اوضاع اقتصادی، سیاسی وفرهنگی افراد جامعه وجود آن کم رنگ یا پررنگ شده است. امروزه این استایل و سبک را بسیار مشاهده می نماییم و توانستهاست جایگاه خود را در مد و فشن و حتی دکوراسیون ثابت نماید.

سبک روکوکو، سبک ماکسیمالیسم، طراحی پوشاک، لباس