رابطه دینداری و بنیانهای اخلاقی با گرایش به اعتیاد در دختران ۱۵ تا ۱۸ ساله شهر تهران

مقدمه: اعتیاد یک بیماری جسمی و روانی است که میتواند همه ابعاد سلامت فرد، خانواده و جامعه را به خطر اندازد. طی سال­های اخیر مصرف مواد مخدر در میان نوجوانان روند افزایشی داشته است. عوامل متعددی از جمله مسایل اخلاقی بر گرایش به اعتیاد تاثیر دارند. پژوهش پیش رو با هدف بررسی رابطه دینداری و بنیانهای اخلاقی با گرایش به اعتیاد در دختران نوجوان شهر تهران انجام شد. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی بود که در سال ۱۳۹۹ انجام شد. جامعه پژوهش دختران ۱۵ تا ۱۸ سال شهر تهران بودند که ۲۴۰ نفر از آن­ها  به روش نمونهگیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند و به «مقیاس نگرش مسلمانان به دین»، «مقیاس بنیانهای اخلاقی»، و «مقیاس گرایش به اعتیاد» پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی و رگرسیون در محیط نرمافزار SPSS نسخه ۲۳ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد همبستگی بین دینداری و بنیانهای اخلاقی با گرایش به اعتیاد معناداربود و این دو متغیر در مجموع ۱۷ درصد از تغییرات در نمرات گرایش به اعتیاد را بین نوجوانان پیش بینی کردند. همچنین از بین خرده مقیاس­های دینداری، پیامد مثبت مسلمان بودن و از بین خرده مقیاس­های بنیان­های اخلاقی، وفاداری به گروه، همبسته های گرایش منفی به اعتیاد بودند. نتیجه گیری: آموزش­های پیشگیرانه متمرکز بر دینداری بنیانهای اخلاقی نقش عمده­­ای در کاهش رفتارهای پرخطر به ویژه اعتیاد در دختران نوجوان ایفا می کند.

Keywords:

Religiosity , moral foundations , addiction , adolescents , گرایش به اعتیاد , بنیانهای اخلاقی , دینداری , نوجوانی