حرمت نکاح زوجه مسلمان با زوج غیر مسلمان از منظر فقه اسلامی

ازدواج با پیوند زناشویی پیوندی آیینی است که طی احکام یا رسومی خاص بین زن و مرد برقرار می شود تا به تشکیل خانواده منجر گردد. این عمل در اسلام عملی مستحب و در برخی موارد واجب شمرده می شود. غیر مسلمانان از گروه های متعدد دینی و اعتقادی شکل گرفته اند، به همین دلیل اسلام درباره ازدواج با آنها حکم یکسانی ندارد. از نظر فقهای اسلام، ازدواج با زنان یهودی و مسیحی به عنوان یک اصل اولی جایز است. نظریه مشهور امامیه این است که ازدواج با زن کتابیه به صورت دائم باطل است، ولی به صورت موقت مانعی ندارد. بسیاری از فقها بر خلاف نظر ابوحنیفه ازدواج با کنیزان غیر مسلمان از اهل کتاب را جایز نمی داند. ابوحنیفه بر خلاف دیگر مذاهب اعتقادات صابئین را مانع ازدواج با آنان نمی دانند. ظاهریه نیز چون مجوس را اهل کتاب می دانند ازدواج با زنان آنها را جایز شمرده اند. جمهور فقهای امامیه و همه مذاهب اهل سنت، ازدواج با زنان غیراهل کتاب چه کنیزان و چه زنان آزاده - مانند زنان مشرک، مرتد و مادیگرایان را حرام می دانند. قانون مدنی در خصوص ازدواج مرد مسلمان با زن کافر مسکوت است. اما، چون سلب آزادی در نکاح به حکم صریح نیاز دارد. پس، مطابق قانون مدنی ازدواج با زن کافر به طور مطلق مجاز است. در مورد ازدواج زنان مسلمان با مردان غیر مسلمان، اتفاق نظر فقهای اسلام و ظاهر آیات و احادیث به این است که ازدواج زنان مسلمان با مردان غیر مسلمان اعم از این که کتابی با شند یا غیر کتابی جایز نیست، بر همین اساس ماده ۱۰۵۹ قانون مدنی مقرر داشته است که نکاح مسلم یا غیر مسلم جایز نیست و چنانچه زن ایرانی مسلمان بخواهد با مردی غیر مسلمان ازدواج کند موکول بر تشرف شوهر به دین اسلام است.

Keywords:

ازدواج , نکاح , زوجه مسلمان , زوج غیر مسلمان , فقه اسلامی