پراکندگی پیروان مذهب شافعی در مناطق غربی ایران در قرون نخستین اسلامی

در قرون نخستین اسلامی پراکندگی جغرافیایی مسلمانان در نقاط مختلف ایران به یک شکل نبود. به تصریح غالب منابع تاریخی و محققی ن امروزی، جامعه ی شهری در ایران بیشتر پیرو مذهباهل سنت بودند و تنها مردمان شهرهای قم، کاشان، آوه، ورامین، سبزوار و شماری از ساکنان طبرستان ری، اهواز و بخش هایی از خراسان مانند سبزوار بر مذهب شیعه بودند.مذهب اهل سنتدر ایران به چند فرقه تقسیم شده بود که از آن جمله میتوان به حنفیان، حنبلیان و شافعیان اشاره کرد. از نظر ترتیب زمانی شافعیه سومین مذهب اهل سنت بود ولی از لحاظ تعداد پیروان کهدر ایران داشت بعد از حنفیه قرار گرفته بود. مذهب شافعی در ایران پیروان زیادی داشت و در شهرها و روستاهای مختلف پراکنده بود چنانکه در بعضی شهرها مثل خراسان غلبه با شافعیان بودو یا در دیلم و طبرستان مردمانی بر مذهب شافعی بودند. همچنین در اصفهان و قزوین شافعیان زیادی زندگی می کردند. بیشتر مردمان شهرهای غربی ایران نیز بر مذهب امام شافعی بودند کهدر این پژوهش بر اساس منابع مهم تاریخی و جغرافیایی آن را مورد بررسی قرار می دهیم.

Keywords:

ایران , مناطق غربی , شافعیان