نقش شافعیان جنوب ایران در تبیین و گسترش علوم قرآن؛ مطالعه موردی ابن ابی مریم شیرازی

علوم قرآنی از آن جهت که با منبع اول معرفت دینی مرتبط بوده مورد توجه عالمان مسلمان واقع شده است. شافعیان جنوب ایران همگام با دیگر عالمان مسلمان در راستای شناخت قرآن و آموزش آن گام برداشته اند. حال سوالی مطرح می شود که نقش شافعیان جنوب ایران در تبیین و گسترش علوم قرآنی چیست؟ هم چنین به عنوان مطالعه موردی، ابن ابی مریم شیرازی در تبیین و گسترش علوم قرآنی چه نقشی را ایفا کرده است؟ پژوهش حاضر به جهت بیان و مستندسازی نقش شافعیان جنوب ایران در تبیین و گسترش علوم قرآنی و به عنوان مطالعه موردی بیان نقش ابن ابی مریم شیرازی دراین حوزه گام برداشته است. مقاله حاضر که به روش کتابخانه ای و با شیوه توصیفی تحلیلی سامان یافته، با ذکر مستندات تاریخی مشخص کرده است که نقش شافعیان جنوب ایران و به ویژه ابن ابی مریم شیرازی در تبیین و گسترش علوم قرآنی در دو عرصه تالیف آثاری در علوم قرآن و تدریس آن بوده است. ابن ابی مریم شیرازی با تالیف کتاب هایی در زمینه تفسیر و توجیه قراآت شاذ و قراآت مقبول و تدریس توجیه قراآت در مسجد جامع شیراز نقشی بارز در راستای تبیین و گسترش علوم قرآن در سده ششم هجری قمری و سده های بعد از خود داشته است.

Keywords:

شافعیان , جنوب ایران , علوم قرآن , ابن ابی مریم شیرازی .