فریماه امیدی - دانش آموخته ی دوره ی دکتری تخصصی علوم و مهندسی آبیاری، تهران، ایران
مهدی همایی - استاد گروه آبیاری و زهکشی، دانشکدهی کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس

کاهش کمی و کیفی منابع آب در مناطق خشک و نیمه خشک، سبب شده کشاورزان، برای مقابله با چالش شوری منابع آب و خاک، از کم آبیاری بهره ببرند. از دیگر سو، افزایش رقابت برای دسترسی به این عنصر حیاتی، آن را به عنوان کالایی اقتصادی مطرح می کند. اگرچه، تعیین قیمت آب آبیاری در شرایطی که کم آبیاری به عنوان راهکاری برای افزایش بهره وری آب مورد استفاده قرار می گیرد، ضروری است، شوری آب آبیاری، قیمت گذاری آب را با چالشی جدی روبرو می کند. در پژوهش حاضر گیاه فلفل سبز قلمی (Capsicum Annum)، تحت چهار تیمار آبیاری ۵۰، ۷۰، ۱۰۰ و ۱۲۰ درصد نیاز آبی و سه تیمار شوری آب آبیاری ۰/۵، ۲ و ۴ دسی زیمنس بر متر کشت شد. پس از پایان دوره ی کشت و بردا شت گیاه در گلخانه، تابع تولید محصول بر ا ساس مقدار ماده ی خشک تولید شده به دست آمد. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد که کم آبیاری ۵۰% به هنگام شوری ۰/۵ و ۲ dS/m آب آبیاری، حداکثر راندمان آبیاری را تولید می کند. کاربرد کم آبیاری ۳۰% به هنگام شوری ۰/۵ و ۲ dS/m، راندمان کاربرد آب و بهره وری های فیزیکی، فیزیکی - اقتصادی و اقتصادی را به حداکثر می رساند. همچنین، نتایج به دست آمده نشان داد که آستانه ی شوری آب آبیاری برای کاهش محصول فلفل سبز قلمی (Capsicum Annum) برابر با ۲۲ dS/m می باشد.

تابع تولید محصول، تنش خشکی، تنش شوری، مناطق خشک و نیمه خشک