فاطمه مدرسی
سحر نجفی پر

خیام شاعر توانای سده پنجم هجری است که در زمینه های علوم ریاضی و نجوم و فلسفه، دانشمندی شهیر و تواناست. هدف اصلی این مقاله بررسی زیبایی شناسی اشعار خیام در محور زیبایی برونی شعر از سه وجه زیبایی زبان، زیبایی موسیقایی و تخیل است. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی است. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که آنچه موجب ماندگاری و برجستگی شعرخیام شده از سویی تناسب صورت و معنا در رباعیات اوست و از سوی دیگر از مولفه های زیبایی شناختی پنهانی را درخود دارد.

خیام، رباعیات، زیبایی شناسی، تناسب آوایی، موسیقی درونی، تخیل