بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر توسعه تسهیم دانش در بین کارکنان در شرایط بحران کرونا

امروز در جهانی پرشتاب، ناپایدار و پیچیده زندگی می کنیم. دیگر دارایی های مادی و مالی «دارایی استراتژیک» تلقی نمی شوند، زیرا امکان تقلید و الگوبرداری از آن نسبت به گذشته، ساده و کم هزینه شده است. لذا مدیران به این واقعیت پی برده اند که بدون سرمایه انسانی نمی توانند بهره وری مطلوب را از منابع سنتی بدست آوردند. سرمایه انسانی به مهارت ها، توانایی ها، دانش و تجاری اطلاق می شود که شخص با خود به سازمان می آورد و سازمان های موفق، از جذب و توسعه و نگهداری آن برنامه دارند. دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که موفقیت در دنیای کنونی نیازمند سرمایه دیگری به نام «سرمایه اجتماعی» در سازمان است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر توسعه تسهیم دانش در بین کارکنان در شرایط بحران کرونا صورت پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش در برگیرنده ی ۱۰۰ نفر از کارکنان بانک سامان شهر شیراز بود، حجم نمونه از طریق جدول مورگان ۸۰ نفر در نظر گرفته شد. شیوه ی نمونه گیری به صورت تصادفی انجام پذیرفت. داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد جمع آوری گردید. جهت سنجش روایی، به صورت محتوایی و پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها از آزمون رگرسیون خطی با استفاده از نرم افزار spss بهره گرفته شد. نتایج فرضیه ها نشان داد که بین ابعاد سرمایه اجتماعی با تسهیم دانش تاثیر معناداری وجود دارد.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , تسهیم دانش , مدیریت دانش