تحلیل کوتاهمدت و بلندمدت دلایل تفاوت بهرهوری کل عوامل در آسیای شرقی و غربی: بررسی آثار اصلی و تعاملی

این پژوهش با بررسی آثار اصلی و تعاملی هر یک از متغیرهای اثرگذار بر بهرهوری کل عوامل در کشورهای آسیای شرقی و غربی به تحلیل کوتاهمدت و بلندمدت عوامل موثر بر تفاوت بهرهوری در این کشورها در دوره ۲۰۱۴-۱۹۹۸ میپردازد. بر اساس نتایج، اصلیترین عوامل موثر بر افزایش بهرهوری در کوتاهمدت و بلندمدت در آسیای شرقی به‏ ترتیب سهم استفاده از سوختهای فسیلی، حکمرانی خوب، رانتهای نفتی، و سرمایه انسانی است، در حالی که اصلیترین عوامل افزایش بهرهوری در آسیای غربی به‏ ترتیب حکمرانی خوب و درجه باز بودن تجاری است. همچنین، سهم استفاده از سوختهای فسیلی، سرمایه انسانی، رانتهای نفتی، سرمایهگذاری مستقیم خارجی، درجه باز بودن تجاری، و توسعه مالی مهم‏ترین عوامل تفاوت بهرهوری در کشورهای شرق و غرب آسیا در کوتاهمدت و بلندمدت است. حکمرانی خوب نیز بهرهوری کل عوامل را در کوتاهمدت برای کشورهای آسیای غربی و در بلندمدت برای کشورهای آسیای شرقی بیش‏تر افزایش می‏ دهد. همچنین در کوتاهمدت و بلندمدت، آثار تعاملی حکمرانی خوب و رانتهای نفتی به افزایش، و سرمایه انسانی و رانتهای نفتی به کاهش بهرهوری کل عوامل در کشورهای آسیای غربی منجر می ‏شود، در حالی که اثر تعاملی سرمایه انسانی و سرمایهگذاری مستقیم خارجی اثری در بهرهوری کل عوامل ندارد.

Keywords:

Total Factor Productivity (TFP) , East and West Asia , Share of Fossil Fuels , Good Governance , Main and Interaction Effects. , بهره وری کل عوامل تولید , آسیای شرقی و غربی , سهم سوختهای فسیلی , حکمرانی خوب , آثار اصلی و تعاملی.