رسول رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت و ایمنی مواد غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
ملیحه صادقی - دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت و ایمنی مواد غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
حاجیه قاسمیان صفایی - دانشیار میکروبیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
مریم میرلوحی - استادیار علوم و صنایع غذایی، مرکز تحقیقات امنیت غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
اکبر حسن زاده - مربی آمار و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات امنیت غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران

مقدمه: قابلیت بالای آلوده شدن مواد اولیه شیرینی به میکروارگانیسم اشریشیا کلی، تنوع شیرینی‏ها و تفاوت قابل توجه در سطح بهداشتی محل تولید و عرضه موجب شد تا پژوهش‏ حاضر ضمن مطالعه شاخص‏‏های پراکندگی این میکروارگانیسم در شیرینی‏‏های شهر اصفهان اثر چهار عامل رطوبت، نوع شیرینی، سطح بهداشتی محل تولید و عرضه و نوع فرآورده از نظر صنفی و صنعتی بودن بر میزان آلودگی را بررسی کند‏. ‏‏‏ مواد و روش ‏‏ها: تعداد ۲۰۰ نمونه از سطح شهر نمونه‏گیری و آزمون میکروبی با کشت سطحی بر محیط ائوزین متیل بلو آگار انجام شد. سپس، تعدادی از نمونه‏‏های مثبت به‏طور تصادفی انتخاب و با آزمون‏‏های تاییدی IMVIC و TSI بررسی شد. در تحلیل داده‏ها از آزمون‏‏های توصیفی، تجزیه واریانس و آزمون تعقیبی توکی یا آزمون T مستقل با سطح معنا‏‏داری ۹۵ درصد در نرم افزار SPSS استفاده شد‏‏. ‏‏‏ نتایج: نتایج گویای آلودگی ۱۹ درصد از کل نمونه‏ها با میانگین، میانه و بیشنیه شمارش به ترتیب (۰۵/۰ ±۳۵ /۰)، صفر و ۴۰ /۳ لگاریتم پرگنه در هر گرم بود. عوامل رطوبت، نوع شیرینی و نوع فرآورده از نظر صنفی و صنعتی بودن اثر معنا‏‏داری (P value<۰.۰۵) در میانگین آلودگی داشت اما تفاوت در سطح بهداشتی محل تولید و عرضه در میان شیرینی‏هایی که به شکل صنفی عرضه شده بودند اختلاف معناداری در میانگین الودگی ایجاد نکرد. بحث و نتیجه‏ گیری: حدود یک پنجم از کل شیرینی‏‏های عرضه شده فاقد ضابطه استاندارد از نظر الودگی به اشریشیا کلی هستند. برقراری استاندارد‏های بهداشتی قوی در واحد‏های صنفی نیاز اصلی در تضمین ایمنی شیرینی‏ ها است. ‏‏‏

آلودگی میکروبی, شیرینی, اشریشیا کلی