طراحی الگوی تابآوری با رویکرد ارزشآفرینی در مدیریت شهری

تابآوری شهرها در مدیریت شهری، اهمیت زیادی دارد، زیرا بر زیست و بقای یک شهر تاثیر میگذارد. با افزایش ظرفیت و توان سکونتگاههای شهری و ضریب تابآوری آنها است که مدیریت باکیفیت شهرها برای نسلهای آینده امکانپذیر میشود. این پژوهش با هدف طراحی الگوی تابآوری برپایه رویکرد ارزشآفرینی در مدیریت شهری انجام شده است. مقاله حاضر بهلحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری دادهها، از نوع کیفی است. جامعه آماری پژوهش، دربردارنده خبرگان دانشگاهی و مدیران شهرداری در حوزه مدیریت شهری تهران است که پس از ۱۱ مصاحبه، اطلاعات به کفایت داده رسید. برای انتخاب نمونه در مرحله کیفی از روش گلولهبرفی استفاده شد و روایی محتوای پرسشهای مصاحبه توسط ۴نفر از هئیت علمی دانشگاه تایید شد. نتایج بهدستآمده نشان میدهد که چهار عامل اقتصادی، اجتماعی، نهادی، کالبدیـفضایی در این عرصه نقش چشمگیری دارند. پیشنهاد میشود، ابعاد شکلدهنده الگو، بهعنوان عامل تعدیلکننده در سازمانها بررسی شده، و اثر تغییرات محیط کالبدیـفضایی بر الگوی مدیریت تابآوری در سازمانهای دیگر سنجیده، و با یافتههای پژوهش حاضر مقایسه شود.

Keywords:

تابآوری , ارزشآفرینی , شهرداری تهران