سیدرضا زکی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه سنجش از دور و GIS، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
زهرا عزیزی - استادیار، گروه سنجش از دور و GIS، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
سعید صادقیان - دانشیار، مرکز سنجش از دور و GIS، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

در نقشهبرداری زمینی برای تهیه کاداستر مناطق شهری، با دستگاه گیرنده متحرک، قطعات املاک طبق قانون جامع حدنگار، تعیین مختصات میشود. سپس، نقشه کاداستر تهیه شده و بعد از تثبیت، سند صادر می‏شود. تهیه این نقشه‏ها به دلیل مشکلاتی مانند اختلافهای ملکی، مسائل قومی و فرهنگی، مناطق صعب‏العبور و خطرناک که مراجعه مستقیم به محل ملک وجود ندارد، مشکلات فراوانی دارد. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف مقایسه روش فتوگرامتری پهپادی با نقشه‏برداری زمینی انجام شد. تصویربرداری توسط پهپاد Phantom۴ از بافت مسکونی به مساحت ۱۲ هزار مترمربع با ارتفاع پرواز ۸۰ متر با پوشش طولی و عرضی ۸۰ درصد انجام شد، طراحی و تعیین مختصات نقاط کنترل شامل ۱۲نقطه توسط گیرنده متحرک GNSS/RTK با استفاده از شبکه شمیم صورت گرفت. مثلثبندی و محاسبات فتوگرامتری در محیط نرمافزار Agisoft، عملیات تبدیل و تعیین مختصات گوشه‏ها در Leica و ویرایش‏های بعدی در Bentley انجام شد. طول‏های املاک به روش فتوگرامتری پهپاد با طول‏های سندی استخراجشده از بانک جامع کاداستر با استفاده از آزمون T بررسی و اختلاف معناداری نداشتند. همچنین از نظر دقت، زمان و هزینه با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد روش پهپاد فتوگرامتری با توجه به میزان خطا برای نقاط کنترل (RMSE: X=۳.۵۱,Y=۴.۹۴, Z=۰.۶۰cm) و نقاط چک (RMSE: X=۳.۸۷ ,Y=۵.۷۵ Z=۲.۳۸cm) دقت لازم برای تهیه نقشه ۱:۵۰۰ را دارد. همچنین، هزینه فتوگرامتری پهپاد ۲۵ درصد هزینه برداشت زمینی و زمان صرفشده در فتوگرامتری پهپاد ۳۱ درصد زمان برداشت زمینی بود. براساس نتایج روش فتوگرامتری پهپاد در خصوص هزینه و زمان هم نسبت به روش زمینی بهصرفه بود.

پهپاد فتوگرامتری, نقشه کاداستر, سامانه شمیم