مقایسه تاثیر ترکیب درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر شفقت با سیستم رواندرمانی تحلیل شناختی- رفتاری بر علائم افسردگی،کیفیت زندگی، انعطافپذیری روانشناختی و شفقت به خود زنان مبتلا به اختلال افسردگی مداوم

هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر ترکیب درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و درمان مبتنی بر شفقت (CFT) با سیستم رواندرمانی تحلیل شناختی- رفتاری (CBASP) بر علائم افسردگی، کیفیت زندگی، انعطافپذیری روانشناختی و شفقت به خود زنان مبتلا به اختلال افسردگی مداوم است. طرح پژوهش، نیمهآزمایشی است و ارزیابی بهصورت پیشآزمون- پسآزمون- پیگیری دو ماهه انجام شده است. نمونه این مطالعه ۲۴ بیمار مبتلا به افسردگی مداوم بود که بهشیوه در دسترس انتخاب و بهشیوه تصادفی در دو گروه آزمایشی قرار گرفتند. هر کدام از گروههای آزمایشی ۱۴ جلسه درمان را دریافت کردند و در مراحل پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری، پرسشنامههای افسردگی بک، کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، انعطافپذیری روانشناختی و شفقت به خود را تکمیل نمودند. بهمنظور تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد؛ یعنی هر دو گروه به یک اندازه در متغیرهای مورد مطالعه پژوهش بهبود پیدا کرده بودند. تحلیلهای دقیقتر نشان داد که هر کدام از درمانها بهتنهایی در طول مراحل زمانی در بهبود چهار متغیر مورد مطالعه موثر بودهاند. این یافتهها حاکی از آن است که درمان ترکیبی میتواند بهاندازه سیستم رواندرمانی تحلیل شناختی- رفتاری بهعنوان درمان تاییدشده برای افسردگی مداوم، موثر واقع شود و هر دو درمان میتوانند به عنوان درمانهای مکمل درکنار درمان دارویی برای افراد مبتلا به اختلال افسردگی مداوم بهکار گرفته شوند.

Keywords:

سیستم رواندرمانی تحلیل شناختی- رفتاری , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , درمان مبتنی بر شفقت , اختلال افسردگی مداوم , علائم افسردگی , کیفیت زندگی , انعطافپذیری روانشناختی , شفقت به خود