رضا سلیمان حشمت - هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
جواد طاهری - دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی

تعلیم «تثلیث» را با اندکی تسامح میتوان، مهمترین تعلیم در الهیات مسیحی بهشمار آورد. شکلگیری مناقشات فراوان در باب تثلیث از آغاز مسیحیت، تشکیل شوراهای کلیسایی متعدد، نشو و نمای جریان موسوم به بدعتگذار در مقابل کلیسای رسمی و تدوین یک اصطلاحنامه تثلیثی بسیار غنی گواهی است بر صحت این مدعا. در مقاله حاضر تلاش میشود تا نحوه تطور رویکردهای الهیاتی اتخاذشده نسبت به اصطلاحشناسی تعلیم مذکور و تعالیم وابسته به آن تبیین گردد و در این جهت به مباحث و اصطلاحات متداول در بافت الهیاتی پروتستانی بیش از مباحث موجود در الهیات کاتولیک رومی پرداخته میشود. چرایی اطلاق نامهای گوناگون بر اقانیم ثلاثه و بیان تاثیرات ناشی از نزاع میان مومنان فریور (راستکیش) و بدعتگذاران بر اصطلاحشناسی تثلیثی، بحث در باب نسب موجود در ذات واحد خدای سهگانه، اشاره به اهم مباحث مطرح در دورههای مهم در این باب و اصطلاحات الهیاتی مختص به هریک از آنها مهمترین موضوعات این پژوهش بهشمار میروند.

اصطلاحشناسی مسیحی, مفاهیم الهیاتی, راستکیشی, بدعت, تثلیث