محمد شفیعی - کارشناسی ارشد فلسفه علم، دانشگاه صنعتی شریف.

کانت وجود علم و اخلاق را پیش فرض میگیرد و به بررسی حدود و ثغور هر یک میپردازد. در این راه او از اصطلاحات «عقل» و «فاهمه» استفاده میکند. در این مقاله به تعریف این دو مفهوم نزد کانت، از دیدگاهی که وجه تمایز آنها را آشکارتر کند، پرداخته میشود؛ سپس جایگاه این دو قوه در حیطه علم بررسی و آنگاه با بررسی مواضع اخلاقی کانت نتیجه گرفته میشود که از دیدگاه وی کار ویژه عقل در حیطه عمل و اخلاق رخ مینماید و عقل محض در ذات خود عملی است.

کانت, عقل, فاهمه, شناخت, اخلاق