فیروزه درخشان پور - دانشیار فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان، مرکز تحقیقات روان پزشکی گلستان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
عفیفه خسروی - پژوهشگر مرکز تحقیقات پزشکی ورزشی، پژوهشکده علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
آزاله خواجوی - پزشک عمومی، مرکز تحقیقات روان پزشکی گلستان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
نجمه شاهینی - استادیار روان پزشکی ، مرکز تحقیقات روان پزشکی گلستان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان،گرگان،ایران
لیلا کاشانی - استادیار روان پزشکی ، مرکز تحقیقات روان پزشکی گلستان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
زنیره سلیمی - استادیار روان پزشکی ، مرکز تحقیقات روان پزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

مقدمه: با توجه به افزایش نرخ خانواده های تک فرزند ، این مطالعه با هدف مقایسه مهارت های اجتماعی بین فرزندان خانواده های تک فرزند با خانواده های چند فرزند انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال ۲۰۱۶ در مدارس ابتدایی گرگان انجام شد. شرکت کنندگان شامل ۳۳۶ کودک ۹ تا ۱۲ ساله بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. پرسشنامه مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت توسط والدین و معلمان تکمیل شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS ، آزمون t و آمار ANOVA تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در این مطالعه ۳۶۶ کودک ۹ تا ۱۲ ساله (۱۵۰ دختر و ۲۱۶ پسر) وارد شدند. در میان این کودکان ، ۱۶۳ نفر تک فرزند بودند و ۲۰۳ نفر از آنها حداقل یک خواهر و برادر داشتند. مهارتهای اجتماعی در فرم ویژه معلم، تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان داد (۰۱/۰> P). میانگین نمره مشکلات رفتاری و کفایت تحصیلی در هر دو فرم والدین و معلم، تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشت. کودکانی که والدینی با مدرک تحصیلی بالاتر و مادران شاغل داشتند دارای نمرات بالاتری در کفایت تحصیلی بودند.نتیجه گیری: بر اساس یافته ها ، نمرات مهارت های اجتماعی در فرزندان خانواده های چند فرزند بیشتر از فرزندان تنها است. کودکانی که دارای والدین با تحصیلات بالا هستند، از کفایت تحصیلی بالاتر و مشکلات رفتاری کمتری نسبت به همسالان خود با والدین با تحصیلات پایین برخوردار هستند.

تک فرزندی, مشکلات رفتاری, مهارت های اجتماعی, والدین​​