بررسی تراکم و پراکنش میوبنتوزهای سواحل دریای خزر (مازندران وبندرترکمن)

میوبنتوزها گروه بزرگی از موجودات ۱۱۱ تا ۱۱۱۱ میکرونی بستر اقیانوس ها و دری ا ها را تشکیل می دهند که نقش بسیارمهمی در شبکه های غذایی بین میکروارگانیزم ها و ماکروبنتوزها ایفا می کنند. در این مطالعه، تراکم و الگوی پراکنشمیوبنتوز ها درساحل جنوب و جنوب شرقی دریای خزر مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری از رسوبات بستر توسط کر(لوله فلزی) در عمق ۵ سانتی متر در چهار فصل از تابستان سال ۱۹۳۱ تا بهار سال ۱۹۳۳ در طول سه ترانسکت (گرگان،ساری و سیسنگان) جمع آوری شد. فاکتورهای محیطی آب نزدیک بستر(دما، شوری، غلظت اکسیژن محلول و اسیدیته)توسط دستگاه واترچکر (Az-Instrument Co) در حین نمونه برداری اندازه گیری شدند. سنجش غلظت مواد آلی کل ودانه بندی رسوبات با استفاده از روش های آزمایشگاهی صورت گرفت. میوبنتوزها در آزمایشگاه جد اسازی و شناسایی شدند.در بررسی تراکم میوبنتوزها در رسوب سواحل مورد مطالعه، میوبنتوزهای جانوری نظیر فرامینیفرا، استراکدا، نماتودا، لاروناجورپایان، دوکفه ای ها و شکم پایان مشاهده و شمارش شدند. حداکثر فراوانی میوبنتوزها مربوط به فرامینیفرا در فصلتابستان با میانگین ۱۱.۱۱ % مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق، حداکثر تراکم روزنداران در تابستان،استراکدا و بیوالویا در پاییز و نماتودا، گاستروپودا و لارو آمفی پودا در زمستان دیده شد. در ایستگاه ها حداکثر فراوانیمیوبنتوزها در ایستگاه بندرترکمن مشاهده گردید. نتایج این مطالعه نشان می دهد که عواملی نظیر زمان (فصل)، مکان(ایستگاه)، شوری، درصد مواد آلی و درصد دانه بندی رسوب تا حدودی در پراکنش میوبنتوزها تاثیر گذار می باشند.

Keywords:

الگوی پراکنش , دریای خزر , میوبنتوز , مازندران