مقایسه نتایج کد محاسبات سلولی ویمز و دراگون برای مجتمع سوخت حاوی جاذب سوختنی

بر پایه مشاهدات، توسعه اقتصادی و رشد جمعیت نیاز فراوان به ذخیره ایمن از انرژی وجود آمده که مهمترین اینانرژی ها، الکتریسته می باشد. یکی از معتبر و پایدارترین تکنولوژی تولید برق، انرژی هسته ای است. در واقع راکتور هایپیشرفته آب تحت فشار قادر به سوزاندن GWd/Te؛ ۷۰ از سوخت های هسته ای هستند که عموما نیاز به غنی سازی اورانیومبیشتر از ۵ درصد دارند. ولی از طرفی جاذبه ای سوختنی نیز می توانند به عنوان مدیریت قدرت قلب و بهره برداری حداکثریاز سوخت در راکتورها استفاده شوند. در حال حاضر اکسید گادولینیوم ((Gd(۲)O(۳) به عنوان جاذب سوختنی برای راکتور هایآب تحت فشار به منظور کاهش جذب انگلی در انتحای سیکل و تاکید بر کنترل و جذب در ابتدای سیکل مورد استفاده قرارگرفته است. در این مقاله نتایج محاسبات مجتمع سوخت ۱۷x۱۷ با محتوای گادولینیوم اکسید و بورن کاربید با استفاده ازشبیه سازی کد دراگون و ویمز مقایسه شده است. با توجه به نتایج می توان گفت کد محاسبات سلولی ویمز برای مجتمعچندان اعتبار ندارد.

Keywords:

کد محاسبات ویمز , کد محاسبات دراگون , جاذب های سوختنی , گادولینیوم اکسید , بورنکاربید