بررسی روند همبستگی میزان آلودگی گرد و غبار هوای شهری و میزان پوشش گیاهی با استفاده از داده های سنجش از دور مطالعه ی موردی استان اصفهان

در مناطق شهری با افزایش جمعیت و تغییر کاربری های کشاورزی و مراتع به مراکز مسکونی و تجاری و از طرفی خشک سالی های پی در پی باعث بروز مشکلات ناخوشایندی بر روی محیط زیست شهری گردیده است. از جمله این مشکلات در نواحی استان اصفهان به خصوص مرکز استان، آلودگی هوا بر اثر گرد و غبار در پی کم شدن سطح آب ورودی به زاینده رود و لخت شدن زمین و کاهش پوشش گیاهی است. در این پژوهش در جهت آشکارسازی وضعیت گرد و غبار و پوشش گیاهی در طی دهی اخیر و همبستگی میان این دو رخ داد از تصاویر سنجده مودیس ماهواره ترا در سال ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰ استفاده شده است و شاخص پوشش گیاهی و NDVI برای آشکارسازی پوشش گیاهی و شاخص NDDI برای آشکارسازی گرد و غبار روی تصاویر ماهوارهای اعمال شد. با بررسی همبستگی بین دو شاخص اثرات زمین دارای پوشش گیاهی، فاقد پوشش و اراضی مسکونی بر افزایش و کاهش گرد غبار به دست آمد. نتایج نشان داد که زمین سبز و پوشیده از گیاهان می تواند اثر گرد و غبار را تضعیفکند. و در طی سال های مورد مطالعه میان کاهش میزان سبزینگی و افزایش گرد و غبار رابطه ی معنا داری مشاهده شده است.

Keywords:

محیط زیست شهری , مودیس , شاخص پوشش گیاهی , ذرات گردوغبار NDDI , , NDVI