محصولات غذایی تراریخته و امنیت غذایی؛ چالش های پیش رو در مصرف و تشخیص

با افزایش روزافزون جمعیت جهان و افزایش تقاضا برای مواد غذایی در آینده ای نزدیک با کمبود ذخایر تغذیه ای مواجه خواهیم شد که این امر منجر به بروز مشکلات عمده ی تغذیه ای از جمله؛ سو تغذیه و کمبود ریز مغذی ها می شود و در نهایت امنیت غذایی بشر را تهدید می کند. از همین جهت در دهه های اخیر بکارگیری تکنولوژی فراورده های اصلاح شده ژنتیکی یا تراریخته گسترش یافت. اما امروزه اصطلاح ارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی به یک موضوع بحث برانگیز تبدیل شده است زیرا مزایای آن برای تولیدکنندگان مواد غذایی و مصرف کنندگان با خطرات بالقوه زیست پزشکی و عوارض جانبی زیست محیطی همراه است. به دلیل اهمیت موضوع، در طول دو دهه گذشته کمیته های بین المللی مسئولیت قانون گذاری و تعیین سیاست های لازم برای تضمین ایمنی مواد غذایی اصلاح شده ژنتیکی را بر عهده گرفته و در این راستا راهبردها و دستورالعمل های متعددی مطرح شده است.همچنین به منظور ردیابی موادغذایی تراریخته، انواع روش های تشخیص کارامد و دقیق برای آن ها تعیین و به کار گرفته می شود. اعتقاد بر این است که روند شناسایی تراریخته ها باید ساده، سریع، شهودی و درون زمینه ای باشد. روش های مبتنی بر DNA که هنوز هم گزینه بهتری برای تشخیص ارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی هستند در سال های آینده نیز نقشی بی بدیل بازی می کنند. از طرف دیگر، انواع تقویت ایزوترمال نیز به دلیل بازدهی نسبتا بالای تشخیص و روند کار ساده ، توجه زیادی را به خود جلب می کنند. علاوه بر این ، از آنجا که روش های مبتنی بر هیبریداسیون DNA از مرحله تقویت وقت گیر صرف نظر می کنند، با ترکیب با سیستم حساسیت فوق العاده حساس، این نوع روش ها نیز عملکرد خوب خود را در تشخیص نشان می دهند. در این تحقیق سعی بر آن شده است تا با مطالعه آخرین مقاله های منتشر شده در پایگاه های علمی معتبر، به بیان مزایا و خطرات بالقوه این تکنولوژی، همچنین انواع روش های تشخیص و شناسایی سریع موادغذایی تراریخته پرداخته شود.

Keywords:

موادغذایی اصلاح شده ژنتیکی , GMO , امنیت غذایی , تراریخته , ردیابی و تشخیص