بررسی تاثیر ضریب همپوشانی توابع عضویت بر رفتار الگوریتم فازی در کنترل نیمه فعال تحت زلزله حوزه نزدیک

کاهش خسارات ناشی از بار های دینامیکی مانند زلزله و بهبود رفتار سازه همواره یکی از دغدغه های محققین و مهندسین می باشد. در این راستا محققین به دنبال روشی برای کاهش پاسخ های سازه تحت اثر بار جانبی خصوصا زلزله می باشند. روش های کنترل سازه همواره یکی از اصلی ترین گزینه محققین برای نیل به این هدف می باشد. روش های کنترل بر اساس نیاز به منبع انرژی به چهار دسته، غیر فعال، فعال، ترکیبی و نیمه فعال تقسیم می گردد. کنترل نیمه فعال با توجه به نیاز به منبع انرژی کوچک خارجی و قابلیت تطبیق پذیری خود، مورد توجه محققین قرار گرفته است. در اینروش بر اساس تغییر خواص میرایی و یا سختی سیستم پاسخ سازه کاهش می یابد. میراگر مایع یک میرگر با هزینه نصب، ساخت و نگهداری پایین بوده که می تواند دارای عملکرد دوگانه، یعنی علاوه بر میراگر به عنوان منبع ذخیره نیز باشد. میراگر مایع مورد استفاده در این تحقیق دارای ۴ پره در دو ردیف می باشد که با استفاده از کنترلر فازی طراحی شده می توان با چرخش پره ها از حداکثر ظرفیت آن در حین تحریک زلزله استفاده و رفتار سازه را بهینه نمود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که چرخش پره ها با استفاده از کنترلر فازی طراحی شده درنسبت همپوشانی ۴ / ۰ عملکرد بهتری از خود نشان میدهد

Keywords:

کنترل نیمه فعال , الگوریتم فازی , میراگر مایع یا پره قابل تنظیم , زلزله حوزه نزدیک , ضریب همپوشانی