ضرورت های به کارگیری فضای سبز پایدار در کاربری های فرهنگی-تفریحی شهر اهواز در راستای اهداف توسعه پایدار

یکی از مسائل مهم و مشهود در کلان شهر اهواز، کمبود شدید کاربری های مهم فرهنگی – تفریحی و همچنین فضای سبز است که بسیار پائین تر از میانگین استاندارد و سرانه مطلوب پیشنهادی طرح جامع آن شهر بوده که بدون نیاز به اثبات است. با توجه به اینکه هم اکنون بیشتر اهالی شهر اهواز به علت کمبود فضاهای فرهنگی و تفریحی و همچنین فضای سبز، نیاز خود را از طریق سفرهای برون شهری و برون استانی تامین می کنند (و همین امر نیز به بالا رفتن آمار تصادفات رانندگی منجر به جرح و مرگ کمک کرده)، بسیار ضروری است که در این خصوص تعلل را به کناری نهاده و با انجام پژوهش های کاربردی، مدیران شهری را یاری نمود. این مقاله با هدف کمک به توسعه پایدار شهر اهواز با تلفیق کاربری های ساختمانی از جمله کاربری فرهنگی با کاربری فضای سبز شهری تدوین شده است. روش تحقیق مورد استفاده، روش توصیفی - تحلیلی بوده و اطلاعات مورد نیاز به روش کتابخانه ای گرد آوری و تحلیل کیفی شده است. مهم ترین نتیجه این مقاله نیز این است که: منطقه ۴ اهواز با اینکه از نظر سرانه فضای سبز در مضیقه است، اما از نظر سرانه فرهنگی وضع مطلوبی دارد و لذا در اولویت نیست. لیکن مناطق ۱ و ۵ و ۶ و ۷ و ۸ آن کلانشهر، تواما هم از نظر وضع موجود سرانه کاربری فضای سبز و هم از نظر سرانه کاربری فرهنگی، به شدت در مضیقه هستند و پیشنهاد می شود برنامه ریزان و متولیان شهر اهواز ترکیب و تلفیق کاربری های فرهنگی – تفریحی با فضای سبز را در این مناطق جهت رسیدن به توسعه پایدار در اولویت قرار دهند.

Keywords:

برنامه پنج ساله توسعه , فضای سبز پایدار , سرانه فضای سبز , سرانه فرهنگی , دیوار سبز , بام سبز , گیاهان مقاوم به خشکی.