نرگس میرانی سرگزی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، گروه مدیریت، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران،
اکرم حافظی - استادیار،گروه برنامه ریزی درسی،دانشگاه فرهنگیان،پردیس نسیبه تهران،ایران
آناهیتا مفخمی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، گروه مدیریت، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران،
محمد صادق بشارت نیا - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، گروه مدیریت، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران،

هدف اصلی مطالعه حاضر اهمیت و نقش برنامه ریزی استراتژیک در به کارگیری یادگیری الکترونیکی در آموزش عالی می باشد. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه اساتید دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ می باشد که شامل ۶۵۱ استاد در کلیه دانشکده ها می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، تعداد ۴۱ نفر به عنوان نمونه در دسترس قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد برنامه ریزی استراتژیک برایسون(۱۹۹۹) و نگرش استادان به آموزش الکترونیکی تقوی(۱۳۸۶) می باشد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که از بین مولفه های برنامه ریزی استراتژیک تنها تاثیر تعیین موضوعات استراتژیک بر به کارگیری آموزش الکترونیک معنادار می باشد، تاثیر برنامه ریزی استراتژیک بر به کارگیری آموزش الکترونیک مستقیم و معنادار می باشد و در نهایت رابطه برنامه ریزی استراتژیک با آموزش الکترونیک و تمامی مولفه های آن به جز دو مولفه احساس مفید بودن و آموزش های چندرسانه ای مثبت و معنادار می باشد.

برنامهریزیدرسی, یادگیری الکترونیکی, برنامه ریزی استراتژیک, آموزش عالی