عباس اسماعیلی زاده - دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد
هادی مقنی - دانشپژوه سطح سه رشته تفسیر و علوم قرآن مدرسه تخصصی قرآن و عترت مشهد

اهل سنت غالبا جایگاهی بسیار والا همچون جایگاه عصمت برای صحابه ی پیامبرصل الله علیه و آله قائلاند. در نگاه ایشان صحابی پیامبر، به دلیل درک ظاهری پیامبر اکرم صل الله علیه و آله از هرگونه خطا و اشتباهی، مصون بودهاند و برای این ادعای خود، آیاتی از قرآن کریم ذکر میکنند؛ از جمله این‎ که طبق آیه‎ ی ۱۰۰سوره‎ی توبه، تمام صحابه را ازجمله‎ ی سابقون می دانند که هم خدا از آنها راضی است و هم آنان از خدا راضی هستند، لذا همگی عادل ‎اند و در مورد آنها جرح و تبدیل راه ندارد. در قرآن کریم، واژه‎ی «صحابی» با این معنای کنونی بیان نشده و اگر مدح و ثنایی به مسلمین نسبت داده شده، مطلق نیست بلکه مشروط به برخی شرایط، ازجمله ایمان و عمل صالح افراد است، نه به‎ صرف صحابی بودن آن‎ها. با توجه به بررسی آیه‎ ی ۱۰۰ سوره‎ی توبه، عدالت همه‎ ی صحابه اثبات نمیشود.

صحابه, عدالت, آیه ی ۱۰۰ سوره‎ ی توبه, مهاجر, انصار, تابعین به احسان