افزایش پایداری کراتین استخراج شده از پر در محلولهای آبی با استفاده از روشهای اصلاح ساختار شیمیایی
عنوان مقاله: افزایش پایداری کراتین استخراج شده از پر در محلولهای آبی با استفاده از روشهای اصلاح ساختار شیمیایی
شناسه ملی مقاله: JR_NCMBJ-11-41_003
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_NCMBJ-11-41_003
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
مریم سالکنژاد - Faculty of Chemistry and Chemical Engineering, Malek Ashtar University of Technology, Tehran, Iran
سید مرتضی رباطجزی - Faculty of Chemistry and Chemical Engineering, Malek Ashtar University of Technology, Tehran, Iran
مهدی زین الدینی - Faculty of Chemistry and Chemical Engineering, Malek Ashtar University of Technology, Tehran, Iran
خلاصه مقاله:
مریم سالکنژاد - Faculty of Chemistry and Chemical Engineering, Malek Ashtar University of Technology, Tehran, Iran
سید مرتضی رباطجزی - Faculty of Chemistry and Chemical Engineering, Malek Ashtar University of Technology, Tehran, Iran
مهدی زین الدینی - Faculty of Chemistry and Chemical Engineering, Malek Ashtar University of Technology, Tehran, Iran
سابقه و هدف: در دو دهه گذشته، پروتئینها و پپتیدها تبدیل به یک گروه مهم از داروها شدهاند. با این حال، حساسیت به تخریب شیمیایی و فیزیکی از چالشهای اصلی کاربردهای صنعتی و دارویی پروتئینها است. کمابیش۹۰ درصد از وزن پرمرغ از ضایعات صنایع دام و طیور، کراتین است. این پروتئین نامحلول بوده و تمایل شدیدی به تجمع و رسوبدهی دارد.
مواد و روشها: در این پژوهش کراتین از پر مرغ با محلول سدیم هیدروکسید ۲/۰ مولار استخراج شد و توسط آنزیم آلکالاز صنعتی (V/V) ۸ درصد در دمای ۵۵ درجه سانتیگراد بهمدت ۵ ساعت در pH برابر ۸ هیدرولیز شد. محلول کراتین بهدست آمده، توسط روش آلکیلاسیون و سولفیدولیز بهمنظور کاهش اگریگاسیون مورد اصلاح ساختار شیمیایی قرار گرفت. حلالیت کراتین، درجه اصلاح شیمیایی، درصد پایداری، مقدار مول تیول آزاد و همچنین DLS و FTIR نمونهها بررسی شد.
یافتهها: نتایج نشان داد درجه اصلاح شیمیایی کراتین در روش آلکیلاسیون ۷۲ درصد و در روش سولفیدولیز با ۶۶ درصد بوده است. اصلاح شیمیایی کراتین هیدرولیز شده باعث کاهش اگریکاسیون در ۳pH بهمیزان ۶۵/۲۸۸ درصد و ۳/۳۳۵ درصدی بهترتیب برای روش آلکیلاسیون و روش سولفیدولیز بهدست آمدهاست. بررسی پایداری و حفظ محتوی پروتئینی نشان داد، کراتین اصلاح شده بهروش آلکیلاسیون ۹/۸۱ درصد و کراتین اصلاح شده به روش سولفیدولیز ۳/۸۶ درصد در طی ۳۰ روز پایدار بودهاست در صورتیکه کراتین هیدولیز شده بهعنوان شاهد تنها ۸/۹ درصد از محتوای پروتئینی خود را حفظ کرده و پایداری داشتهاست. نتیجه تست DLS نمونه محلول کراتین اصلاح شده با روش آلکیلاسیون در آب، دارای ۴۷۶/۰= PI و اندازه متوسط ذرات ۳/۱۵۷ نانومتر است، در نمونه کراتین اصلاح شده با روش سولفیدولیز در آب، مقدار ۴۷۵/۰=PI و اندازه متوسط ذرات ۲/۱۳۶ نانومتر تعیین گردید، که نسبتبه نمونه کراتین هیدرولیز شده با ۵۵۲/۰=PI و اندازه متوسط ۳/۹۹۰ نانومتر، یکنواختتر و پراکندهتر بوده است.
نتیجهگیری: اصلاح شیمیایی انجام شده بر روی کراتین هیدولیز شده تغییری دائمی بوده و اتصال گروههای عاملی مورد انتظار باعث افزایش حلالیت کراتین در محیطهای آبی و کاهش تجمع در pH اسیدی شده است. همچنین نتایج آنالیز FTIR اصلاح شیمیایی کراتین را تایید کرد.
کلمات کلیدی: Feather Keratin, Chemical modification, stabilization, Alkylation of protein, sulfitolysis of protein, کراتین پر مرغ, اصلاح شیمیایی, پایدارسازی, آلکیلاسیون پروتئین, سولفیدولیز پروتئین.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1196408/