سرواپیدمیولوژی آلودگی با سرووارهای لپتوسپیرا اینتروگانس در نشخوارکنندگان استان لرستان: مطالعه مقطعی
Publish place: Journal of Veterinary Research، Vol: 75، Issue: 4
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 226
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JVR-75-4_011
تاریخ نمایه سازی: 15 اردیبهشت 1400
Abstract:
زمینه مطالعه: لپتوسپیروز یک بیماری باکتریایی مشترک بین انسان و دام است که باعث بروز کاهش تولید و اختلالات تولید مثلی در نشخوارکنندگان و وارد آمدن خسارات اقتصادی عمدهای به روستاییان و دامداران میشود. هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان شیوع سرمی نشخوارکنندگان استان لرستان از نظر سرووارهای مختلف لپتوسپیرا اینتروگانسو ارزیابی نقش فاکتورهای محیطی و میزبانی در شدت این آلودگی بود. روشکار: به این منظور با مراجعه به گاوداری و گلههای گوسفند و بز در شهرستانهای مختلف استان لرستان اقدام به اخذ ۶۹۱ نمونه خون شامل ۲۵۸ راس گوسفند، ۱۹۵ راس بز و ۲۳۸ راس گاو شد و در ادامه از نظر وجود آلودگی نسبت به ۷ سرووار مختلف لپتوسپیرا اینتروگانسبه روش آگلوتیناسیون میکروسکوپیک مورد عیار سنجی قرار گرفتند. علاوه بر عوامل میزبانی از قبیل سن، جنس و عوامل محیطی شامل منطقه جغرافیایی، میزان بارش، دمای هوا، رطوبت نسبی محیط و ارتفاع منطقه نمونهگیری از سطح دریا ثبت تا نقش احتمالی آنها در شیوع سرمی مورد تحلیل آماری قرار گیرد. نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان شیوع کلی سرمی لپتوسپیروز در گاو، گوسفند و بزهای مورد بررسی در استان لرستان به ترتیب برابر با ۶۲ راس (۰۵/۲۶ درصد؛ فاصله اطمینان ۹۵ درصد: ۲۳/۳۱ – ۷/۱۹)، ۵۸ راس (۴۸/۲۲ درصد؛ فاصله اطمینان ۹۵ درصد: ۱۶/۲۵ – ۹۵/۱۶) و ۲۹ راس (۸۷/۱۴ درصد؛ فاصله اطمینان ۹۵ درصد: ۳۶/۲۰ – ۳۷/۹) بود. از نظر واکنش سرمی در گروههای مختلف سنی و جنس نر و ماده اختلاف آماری معنیداری دیده نشد (۰۵/۰p >). غالبترین سرووار آلوده کننده در گاو، گوسفند و بزهای دارای واکنش سرمی مثبت بر علیه لپتوسپیرا به ترتیب گریپوتایفوزا (۹۳/۴۱ درصد)، کانیکولا (۷۶/۳۲ درصد) و کانیکولا (۲۷/۴۸ درصد) بود. نتایج نشان داد دمای سالانه محیط بر روی میزان آلودگی اثر معنیداری ندارد (۰۵/۰p >)، اما رطوبت نسبی محیط (۰۲/۰p =)، میزان بارش سالانه (۰۰۱/۰p =) و ارتفاع محل زندگی دامها از سطح دریا (۰۳/۰p =) بر روی شیوع سرمی لپتوسپیرا اثرگذار است و بالاترین شیوع سرمی در دامهای مناطق مرکزی و غربی استان دیده شد (۰۵/۰p <). نتیجهگیری نهایی: لپتوسپیروز در دامهای استان لرستان بومی بوده و فاکتورهای محیطی در شدت آلودگی نقش بهسزایی دارند که این مسئله ضرورت توجه به مناطق جغرافیایی در معرض خطر را بیشتر میکند.
Keywords:
Authors
شهرام ملکی
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
امیر زکیان
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
غلامرضا عبداله پور
گروه بیماریهای داخلی دامهای بزرگ، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :