تاثیر استروژن بر عملکرد نوتروفیل های سلول های بنیادی مزانشیمی در رت

نتیجه؛ میزان اپوپتوزمایع رویی در گروه تیمار شده با استروژن دوز ۱۰nm کاهش معنی داری را در مقایسه با گروه کنترل نشانداد (p<۰.۰۵ ). به علاوه در گروه تیمار شده با استروژن دوز ۲۰nm در مقایسه با گروه کنترل دارای کاهش معنی داریبود (p<۰.۰۱). اما بین دوزهای ۲۰nm و ۱۰nm اختلاف معنی داری وجود نداشت. میزان انفجار تنفسی درنوتروفیل مجاور شدهبا سلول مزانشیم تیمار شده با استروژن، در هر دو غلظت ۱۰nm و ۲۰nm بطور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایشیافت درصد اپوپتوز هم در گروه نوتروفیل مجاورشده با MSC تیمار شده با استروژن نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داریداشت. فاگوسیتوز در نوتروفیل مجاور شده با سلول های تیمار شده با استروژن افزایش داشت.میزان انفجار تنفسی در نوتروفیل مجاورشده با مایع روییسلول های مزانشیمال را در گروه های مختلف مورد مطالعه نشان می دهد. این میزان در گروه تیمار شده با دوز۱۰nm استروژن در مقایسه با گروه کنترل دارای کاهش معنی دار بود (p< ۰.۰۵ ). در گروه تیمار شده با دوز ۲۰nm استروژننیز در مقایسه با گروه کنترلکاهش معنی داری را نشان داد (p<۰.۰۱). این اختلاف بین دوزهای ۲۰nm و ۱۰nm استروژن معنادار نبود.

Keywords:

سلول های مزانشیمال , نوتروفیل , استروژن , انفجار تنفسی , مغز استخوان