اثر یک وهله فعالیت هوازی با شدت متوسط بر تعادل آنابولیکی به کاتابولیکی در اوقات مختلف شبانه روز در مردان میانسال غیرفعال

امروزه از فعالیت های بدنی به عنوان یکی از عوامل پیشگیری کننده از بروز بیماری و داشتن زندگی سالم یاد می شود به طوری که بیشتر یافته های قبلی بر مفید بودن شرکت در تمرینات ورزشی تاکید داند. عدم فعالیت فیزیکی با نوع زندگی بی تحرگ امروزه به عنوام یک بیماری غیرمسری جهانی شناخته شده است. ورزش به عنوام عامل تغییرات قابل توجه در سطح هورمون خون شناخته شده است، به خصوص در هورمون هایی که در تنظیم تعادل انرژی نقش دارند. این تحقیق بر آنست که اثر یک وهله فعالیت هوازی با شدت متوسط بر تعادل آنابولیکی به کاتابولیکی هنگام ساعت ۴ صبح، ساعت ۱۶ بعد از ظهر و ساعت ۱۲ شب (برگشت به حالت اولیه) پس از یک وهله فعالیت هوازی با شدت متوسط در مردان میانسال غیر فعال را بررسی کرده رابطه تغییرات درصد چربی و توده بدون چربی بدن را با این متغیرها مورد بررسی و آزمون قرار دهد هدف این تحقیق بررسی این مسئله است که آیا زمانی مشخص از روز نسبت به باقی زمان ها دارای فعالیت کاتابولیک یا آنابولیک بیشتر و در نتیجه سازگاری بیشتری با تمرینات است یا خیر. این تحقیق از معدود مطالعتی است که ارتباط سبک زندگی و سطوح فعالیت فیزیکی و ریتم شبانه روزی را بر تعادل آنابولیکی و کاتابولیکی بررسی کرده و تاثیر یک وهله فعالیت هوازی با شدت متوسط را نیز مد نظر قرار می دهد. دوما، متغیر کنترل در دسترس بوده و نوسان در فعالیت فیزیکی و مقادیر تستسترون و کورتیزول ناشی از ساعات مختلف شبانه روز، قومیت، رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی، مدت خواب، کیفیت زندگی و تمرین هوازی را بر می گیرد. سوما، متغیرهای بازده و متغیر توضیحی با استفاده از کیت های تشخیصی، آزمایشات خونی و ترازوهای دیجیتال مورد اندازه گیری قرار می گیرد. چهارما، این تحقیق مردان میانسال کم تحرک را که جمعیت غالب شهرهای کوچک، حومه شهر و مراکز شهری بزرگ است را مورد بررسی قرر می دهد.

Keywords:

فعالیت هوازی , تعادل آنابولیکی به کاتابولیکی , تستسترون , کورتیزول , مردان میانسال