بهروز شهریاری - استادیار، مجتمع دانشگاهی مکانیک، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
شهرام یوسفی - دانشیار، مجتمع دانشگاهی مکانیک، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
محمدسهیل صادقی نژاد نجف آبادی - دانشجوی دکتری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اصفهان
سیدمجید فتوحی اونجی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی مالک اشتر

یکی از مهم ترین اجزا سامانه فرود با چتر محموله ها، سامانه رهایش خودکار چتر می باشد که به منظور جدایش آنی در لحظه نشست روی سطح زمین و عدم امکان جابجایی محموله روی سطح زمین به دلیل وزش باد می باشد. هدف از این مقاله، بررسی نظام مند و ارائه طرح یک سامانه جدایش یا جداکننده چتر از یک محموله با عملکرد تمام مکانیکی بدون نیاز به مواد پایروتکنیک یا سیگنال الکتریکی جهت سهولت در کاربری و عدم نیاز به مجوز در کاربردهای غیر نظامی برای نصب بر روی پهپادها و مولتی روتورهای سبک تا وزن ۵۰ کیلوگرم می باشد. این سامانه پس از فرود آمدن محموله هوایی توسط چتر، عمل نموده و جتر را از محموله جدا می کند. جهت تحقق هدف در ابتدا، مشخصات چتر طراحی شده و الزامات پرنده جهت انتخاب سامانه رهاساز چتر عنوان می گردد و در ادامه چند نوع از طرح های موجود مورد بررسی قرار گرفته و معایب و مزایای هرکدام جهت ارائه طرحی مطلوب بررسی شده است. سپس مکانیزم مطلوب انتخاب و طراحی اجزا تشکیل دهنده مکانیزم انجام می گردد.

چتر فرود، مکانیزم جدا کننده چتر، سامانه رهایش، طراحی مکانیزم، تحلیل تنش