بررسی تاثیر نوع اتصال گیردار بر رفتار غیرخطی و ضریب اضافه مقاومت قابهای خمشی فولادی ویژه

پس از عملکرد ضعیف و شکست ترد اتصالات خمشی در زلزله ۱۹۹۴ نورثریج آمریکا، محققین اتصالات جدیدی را جهت بهبود رفتار قابهای خمشی فولادی پیشنهاد دادند. این اتصالات بهبود یافته را در کل میتوان به دو دسته اتصالات با مقطع کاهشیافته و سایر اتصالات با مقطع کاهش نیافته تقسیمبندی نمود. در این مقاله رفتار قابهای خمشی فولادی با هریک از این دو نوع اتصال، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. جهت انجام این کار چند قاب خمشی با هر دو نوع اتصال مذکور در نرمافزار اپنسیس مدلسازی و با روش تحلیل غیرخطی استاتیکی آنالیز شدهاند. در مدلسازی مذکور رفتار چرخهای این اتصالات با استفاده از ماده بایلین مدل شده است، سپس با استفاده از نشریه شماره ۶۹۵ آژانس فدرال مدیریت بحران آمریکا پارامترهای مطالعات لرزهای استخراج و برای هر دو نوع اتصال، مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان داد که قابهای خمشی با اتصالات با مقطع کاهشیافته، رفتار غیرخطی به مراتب مناسبتری نسبت به قابهای خمشی با انواع اتصالات دیگر، از خود نشان میدهند. همچنین با توجه نتایج بدست آمده به نظر میرسد که ضریب اضافه مقاومت ۳ برای قابهای خمشی با هر دو نوع اتصال عدد مناسبی نبوده و با توجه به نتایج بدست آمده به ترتیب مقادیر عددی ۴ و ۵ برای این ضریب برای قابهای خمشی با اتصالات با مقطع کاهشیافته و قابهای خمشی با انواع اتصالات دیگر پیشنهاد میگردد.

Keywords:

رفتارغیرخطی , اتصالات با مقطع کاهش یافته , تحلیل غیرخطی استاتیکی , نرم افزار اپنسیس , ضریب اضافه مقاومت