بررسی نقش بریتانیا در تضعیف قدرت منطقه ای ایران درخلیج فارس اوایل دوره قاجاریه

روابط ایران و انگلستان همواره با ارسال سفرا از دوره حکومت ایلخانان اغاز گشت. روابط اقتصادی و جهت گیری های مشترک بر ضدمسلمانان شامات از مهم ترین دلایل این گونه ارتباط اولیه بوده است. در دوره تیموریان نیز این روابط بدون هدفمندی ادامه یافت دوره صفویه نقطه عطفی در توسعه روابط خارجی با انگلستان محسوب می شود.یاتشکیل کمپانی هند شرقی در سالهای قرن هفدهم ، هندوستان و خلیج فارس به عنوان یکی از دوره های ورود اصلی ان در کانون توجهات سیاسی،اقتصادی و نظامی لندن قرار گرفت.باشکست و اخراج پرتغالی ها ، موقعیت کمپانی هند شرقی وانگلیس در منطقه تثبیت گردید.در دوران نادر شاه با وجود برخی مشکلات ،تلاش انگلیس در سرحدات جنوبی ایران ادامه یافت .این مقطع،تلاشخای استعمار بریتانیا برای حاکمیت بلامنازع برخلیج فارس و دریای عمان وتقابل و نقض حاکمیت ومنافع ملی ایران نمودی واضح یافتکه در دوره حکومت زندیه و به ویژه قاجاریه به اوج خود رسید.تلاش در جهت انزوا و محدود افرینی ایران در حوزه استراتژیک خلیج فارس و دریای عمان سیاست راهبردی بریتانیا محسوب می شود.ما در این پژوهش بر ان هستیم که به نقش بریتانیا در منطقه خلیج فارس در نضعیف قدرت منطقه ای ایران در اوایل دوره قاجار بپردازیم.

Keywords:

بریتانیا , خلیج فارس , قاجار , کمپانی هند