امیر رحیمی - عضو انجمن ایرانی روابط بین الملل .هیئت علمی افتخاری موسسه سفیران فرهنگی مبین .فارغ التحصیل کارشناسی ارشد تاریخ عمومی جهان از دانشگاه ازاد اسلامی تهران مرکز

جنبش های اجتماعی و سیاسی از مقوله تغییر و تحول اجتماعی است و در عین حال در جوامع شرقی و مسلمانان در قرون اخیر نوعی واکنش در مقابل فرآیند گذار جوامع سنتی به جوامع جدید به ویژه تحت تاثیر هجوم و ورود فرهنگ و تمدن جدید غربی محسوب می شود که با توجه به نفوذ و سلطه استعمار کهنه و نو عمدتا با اشغال نظامی بلاد شرقی و اسلامی بدست اروپائیان در قرن ۱۹ م / ۱۳ ق و جهت گیری رهایی بخش و ضداستعماری همراه بوده است.جنبش های عظیم اجتماعی که در سال ۱۳۵۷ ایران را فرا گرفت و به یاری ترکیب بی سابقه ای از تظاهرات گسترده انبوه مردم غیر مسلم در خیابان ها اعتصاب عمومی و سرانجام قیام چریکی کوتاه مدت شاه را از اریکه قدرت به زیر کشید و سوالی پیش می آید که آیا این حرکات مردمی که از سال ۱۳۴۲ آغاز شد یک انقلاب (اسلامی) یا (اجتماعی)، آیا فقط حکومت گران عوض شده اند؟ علاوه بر اینها ماهیت نقش طبقه ضعیف و محرومان شهری ، دانشجویان، روحانیون و صاحبان مشاغل رده های بالا در انقلاب چگونه بود؟در نهایت ما در این پژوهش می خواهیم به این سوال پاسخ بدهیم که دلایل شکل گیر قیام ۱۵ خرداد ۴۲ که ریشه ظهور جریان انقلاب اسلامی ایران بوده است چه می باشد.

نهضت ۱۵ خرداد، جنبش های سیاسی اجتماعی،پهلوی دوم، امام خمینی (ره)