تکنیک های طنزپردازی در داستان های مینی مالیستی بهارستان جامی

ادبیات داستانی، به ویژه داستان کوتاه، در نیمه دوم قرن بیستم شکل تازه ای را تجربه کرد و آن فرآیند خرد گرایی یا حداقل گرایی بود. این جنبشی در آمریکا در عرصه هنرهای تجسمی، خاصه آثار سه بعدی پدید آمد، سپس به مثابه یک ژانر ادبی در سینما، معماری، موسیقی، ادبیات و ... تبلور یافت. بارزترین خصصیصه داستان های مینی مال حجم کم آنهاست، که اغلب برشی از زندگی و یک موقعیت کوتاه است و با تکیه بر دو عنصر سادگی و ایجاز پایه گذاری شده است. در ادبیات غنی فارسی نیز آثار فراوانی وجود دارد که از جهاتی قابل انطباق با ویژگی های این داستان ها هستند، از جمله آنها می توان به حکایت های بهارستان عبدالرحمن جامی اشاره نمود. در جستار پیشرو سعی برآن است به روش توصیفی تحلیلی، وجوه اشتراک حکایت های طنزآمیز بهارستان جامی با داستان های مینی مالیستی را تبیین نماید و نتایج حاصل از آن نشان می دهد حکایت های طنزآمیز بهارستان شباهت های اساسی با داستان های مینی مالیستی دارند

Keywords:

ایجاز , جامی , حکایت های بهارستان , طنز , مینی مالیسم