عبدالرحمن استوار - کارشناس ارشد رشته روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مهاباد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ابعاد خود تعیین گری با اضطراب مدرسه در دانش آموزان دوره دوم متوسطهشهر سردشت انجام گرفت. تحقیق از نظر نحوه ی جمع آوری اطلاعات از نوع مقطعی است که در فاصله زمانی۱۳۹۹-۱۳۹۸ انجام رسید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرسردشت می باشد که پس از استعلام ۱۷۲۰ نفر تعیین شد. همچنین شیوه ی نمونه گیری خوشه ای جند مرحله ایمی باشد. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۱۴ نفر تعیین شد. ابزارگردآوری داده ها در پژوهش حاضرپرسشنامه می باشد. از پرسشنامه های ۲۱ سوالی خود تعیین گری دسی وریان، (۱۹۸۵) و پرسشنامه اضطرابمدرسه فلیپس استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های اسمیرنوف- کولموگروف و همبستگیپیرسون با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۲۲ استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که ضریب همبستگیپیرسون بین خودمختاری و اضطراب مدرسه (۰/۴۴۲-) می باشد که حاکی از رابطه معکوس و مناسبی بین این دومتغیر می باشد. همچنین ضریب همبستگی پیرسون بین خودمختاری و اضطراب مدرسه (۰/۳۹۳-) می باشد کهحاکی از رابطه معکوس و مناسبی بین این دو متغیر می باشد. در آخر همبستگی بین ارتباط و اضطراب مدرسه نیزمنفی بوده و مقدار (۰/۴۰۱-) می باشد که حاکی از رابطه معکوس و مناسبی بین این دو متغیر می باشد.

اضطراب مدرسه، خود مختاری، شایستگی، ارتباط