میلاد عالمی - دانشجوی گروه روانشناسی موسسه آموزش عالی حکیم نظامی قوچان قوچان ایران
وجیهه هنرمند - دانشجوی گروه روانشناسی دانشگاه آزاد شاهرود شاهرود ایران

زمینه هدف: با توجه به نقش مهم ملاک های همسرگزینی و میانگین سن زوجین در ایجاد کیفیت زندگی زناشویی، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی الگوهای همسرگزینی و میانگین سن زوجین نسبت به کیفیت زندگی زناشویی زنان صورت گرفت.روش: روش تحقیق از نوع مطالعات کمی و کاربردی است. جامعه آماری پژوهش حاضر زنان تهرانی اند که ۲۱۴ نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس غیر احتمالی و با مراجعه به پارکهای عمومی در سطح شهر تهران انتخاب شدند و آمادگی خود را جهت حضور پژوهش اعلام نموده بودند و به مقیاس کیفیت زناشویی، فرم تجدیدنظر شده((RDAS و پرسش های مربوط به سبکهای همسرگزینی و سن ازدواج پاسخ دادند.یافته ها: به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، به وسیله آزمون کولوموگروف ـ اسمیرنوف نرمال بودن متغیرهای تحقیق مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه با آزمون تی مستقل، تحلیل، واریانس یکطرفه و آزمون آزمون لوین برای برابری واریانس به بررسی رابطه متغیرهای تحقیق پرداخته شد. نتایج تحقیق تاثیرپذیری سن ازدواج بر کیفیت زندگی زناشویی و همچنین تاثیر مستقیم الگوی همسرگزینی بر کیفیت زندگی زناشویی و عدم معناداری تفاوت سنی بین زوجین بر کیفیت زندگی زناشویی را نشان داد.نتیجه گیری:دختران معمولا زودتر از پسران به بلوغ جسمی می رسند و به تبع آن جامعه از آن ها انتظار رفتارهای بزرگ سالانه بیشتری دارد؛ این امر موجب شده که آن ها فراتر از سن تقویمی شان به رشد شناختی برسند. پرواضح است که این مطلب موجب می شود تفاوت سنی تاثیر کمرنگ تری بر میزان کیفیت زناشویی بگذارد.

الگوهای همسرگزینی، ازدواج، میانگین سن، کیفیت زندگی