تلفیق در برنامه درسی حوزه علوم انسانی در آموزش عالی: موانع و راهکارها

پژوهش حاضر با هدف بررسی موانع تلفیق برنامه درسی در حوزه علوم انسانی از دیدگاه اساتید و ارائه راهکار انجام یافته است. جامعه آماری کلیه اعضای هیات علمی گروه علوم انسانی دانشگاه تبریز در دانشکده های ادبیات و علوم انسانی، علوم تربیتی و روانشناسی، مدیریت و اقتصاد، معارف اسلامی و دانشکده حقوق به تعداد ۱۸۶ نفر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، ۱۲۵ نفر بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی آن بوسیله اساتید راهنما و مشاور و گروهی از متخصصان حوزه علوم انسانی پس از اعمال اصلاحات تایید گردید و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ ۰/۸۸ برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب آنوا و آزمون تی تست استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون آنوا نشان داد اجرای برنامه درسی تلفیقی در حوزه علوم انسانی بر اساس نمرات نگرش و باورهای اساتید، دانش تلفیقی و تخصصی اساتید، ماهیت رشته ها، قابلیت اجرایی و ساختاری رشته ها، روشها و فنون آموزش، و محدودیت زمانی تشکیل کلاسها و معناداری آن هاست. در بین متغیرها بیشتر مولفه قابلیت اجرایی و ساختاری بیشترین و نگرش و رفتار کمترین تاثیر را بر نگرش اساتید در جهت اجرای تلفیق برنامه درسی حوزه علوم انسانی داشت.

Keywords:

موانع , تلفیق برنامه درسی , علوم انسانی , اساتید