بررسی اثربخشی آموزش غنی سازی زندگی زناشویی بر بهبود نگرش به عشق ورزی زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بیرجند

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش غنیسازی زندگی زناشویی بر بهبود نگرش به عشق ورزی زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بیرجند می باشد. روش نمونه گیری در این پژوهش خوشه ای مرحله ای بود، بدین ترتیب که ابتدا جهت برگزاری جلسات آموزشـی افراد در دسته هایی مشخص خوشه بندی شدند و سپس از میان خوشه ها نمونه گیری به عمل آمد. از بین خوشه های تشکیل شده تعـداد ۴۰ نفـر انتخاب شدند و پس از آن در دو گروه ۲۰ نفری (آزمایش و کنترل) جای گرفتند. پس از اتمام جلسات آموزشی، مجددا پرسشنامه های تهیه شده توسط شرکت کنندگان در دو گروه تکمیل گردید. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شـامل پرسشـنامه غنـی سـازی زنـدگی زناشـویی اولسـون و پرسشنامه سبک های عشق ورزی هندریک و هندریک (۱۹۸۶) بود که توسط اعضای نمونه تکمیل شد؛ همچنین جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متغیره استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش غنیسازی زندگی زناشویی بر بهبود نگرش به عشق ورزی تاثیر معناداری دارد و میتوان از طریق بهبود نگرش به عشق ورزی، رضایت زندگی زناشویی زوجها را پیشبینی کرد؟