حسین پاکدامن - دانشجو کارشناسی پیوسته، گروه آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
مهدی لطفی - دانشجو کارشناسی پیوسته، گروه آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
علی هداوندمیرزائی - دانشجو کارشناسی پیوسته، گروه آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
حشمت کریمی - دانشجو کارشناسی پیوسته، گروه آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
سجاد کریمی - دانشجو کارشناسی پیوسته، گروه آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

عفت در پوشش به عنوان بارزترین نماد فرهنگی همه ی ادیان توحیدی از قرون گذشته تاریخ مورد توجه بوده است. از جمله در دین اسلام که عفاف و پوشش زنان یکی از ضروریات است که قران کریم و روایات وارده از پیامبر و معصومین(ع) به ضرورت آن توصیه و تصریح شده است؛ همچنین میتواند تسهیل کننده شکوفایی استعدادها و زمینه ساز گرایش به کمال باشد. مهمترین دوره ی تحصیلی در تمام نظامهای آموزش و پرورش جهان، دوره ی ابتدایی است؛ زیرا شکل گیری شخصیت و رشد همه جانبه فرد در این دوره، بیشتر انجام میگیرد. باید توجه داشته باشیم، دوران ابتدایی مهمتر از دانشگاه میباشد چراکه رشد عقلی در این دوران شکل میگیرد تا بتواند در دانشگاه پیشرفت کند. در جوامع مختلف باید توجه شود که دوره ابتدایی جایگاه خاصی دارد و با طی این دوره رسیدن به مراحل بعدی بهتر خواهد بود. این آموزشها باید به گونه ای طراحی شوند که به تغییر در دانش، نگرش و مهارت افراد منجر شود، زیرا آموزش یک استراتژی است که با هدفی خاص و جهتی مشخص در طول زمان اجرا میشود. این تحقیق از حیث ماهیت و روش توصیفی تحلیلی محسوب میشود. اطلاعات مورد نیاز پژوهش به شیوه کتابخانه ای و مراجعه به منابع معتبر، کتاب، مقالات گردآوری و تدوین شده است تلاش دارد، ضمن بیان ضرورت آموزش عفاف و حجاب در برنامه درسی مقطع ابتدایی، اهمیت عفاف و حجاب و آموزش آن را بررسی، و در این زمینه راهکارهای لازم را ارائه نماید.

عفاف و حجاب، برنامه درسی، آموزش وپرورش، مقطع ابتدایی، دانش آموز