بهینه سازی جستجو برای به حداقل رساندن بار با در نظر گرفتن محدودیتهای ساختاری آشکارسازی در رادارهای آرایه فازی چندکاره

این مقاله نوعی فرآیند بهینه سازی پارامتر کاوشی به منظور دستیابی به حداقل بار رادار ارائه میکند به طوری که از احتمالات تجمعی و لحظه ای آشکارسازی در یک رادار آرایه فازی چندکاره اطمینان حاصل شود. رویکرد کلیدی بکار گرفته شده در این تحقیق شامل تبدیل بهینه سازی غیرخطی روی چهار پارامتر جستجو (پهنای اشعه، نسبت فواصل اشعه، زمان نشست و بازه زمانی) به یک بهینه سازی عددی روی نسبت سیگنال به نویز با استفاده از فرآیند نیمه تحلیلی مبتنی بر تجزیه زیرمساله میشود که کارآیی محاسباتی فرآیند بهینه سازی را بهبود داده و همچنین تفسیر فیزیکی پارامترهای بهینه شده را تسهیل میکند. کارآیی رویکرد مورد نظر با تحلیلهای فرضی و بررسیهای حالت عددی روی رادار آرایه فازی هوابرد اثبات میشود.

Keywords:

رادار آرایه فازی , جنگ الکترونیک , دفاع الکترونیک , سامانه پدافندی.