مریم رشمه کریم - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود

بسترهای هوایی با ارتفاع پایین((LAP بهتازگی محبوبیت قابل توجهی را به عنوان توانمند سازهای کلیدی برای شبکه های امدادی استقرار پذیر سریع که در آن پوشش از طریق دماغه های رادیویی تعبیه شده فراهم میگردد، به خود جلب نموده اند. این بسترها قادر به ارائه ارتباطات بیسیم ضروری برای سازمانهای امنیت عمومی در مناطق دورافتاده و یا در هنگام جنگ ها و بلایای طبیعی هستند. در این مقاله، به تحلیل و بهینه سازی ارتفاع بسترهایی هوایی با ارتفاع پایین برای فراهم ساختن حداکثر پوشش رادیویی بر روی سطح زمین پرداخته شده است. با توجه به قوانین تصویب شده از سوی اتحادیه بین المللی مخابرات، نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که ارتفاع بهینه تابعی از حداکثر اتلاف مسیر مجاز و پارامترهای محیط پرواز بستر هوایی موردنظر است. همچنین در این پژوهش، یک فرمول ریاضی برای پیشبینی احتمال خطای دید هندسی بین یک بستر هوایی و یک گیرنده زمینی ارائه شده است.

بستر هوایی با ارتفاع پایین، بهینه سازی، احتمال خطای دید، ارتباطات هوا به زمین، انتشار رادیویی