بهبود تراکم خطوط انتقال با استفاده از ادوات UPFC

در سیستمهای قدرت امروزی، محاسبات حداکثر توان قابل انتقال و همچنین میزان تراکم خطوط شبکه، در برنامه ریزی و بهره برداری از سیستمهای قدرت به یکی از مسائل مهم و اساسی تبدیل شده است. تراکم یا گرفتگی شبکه انتقال در واقع استفاده از شبکه انتقال خارج از محدوده های مجاز بهرهبرداری می باشد. به عبارت دیگر، هنگامی که تغییر تولید در حداقل یک ژنراتور خاص در شبکه، موجب اختلال در تداوم بهره برداری از سیستم گردد، سیستم قدرت دچار گرفتگی یا تراکم شده است. تراکم بیش از حد ممکن است به شکل واقعی، در هنگام بهره برداری از شبکه قدرت اتفاق افتد و یا در برنامه ریزی بهره برداری از سیستم نمود پیدا کند. در رویارویی با این مساله اساسی، راه حل های گوناگونی ارائه گردیده است. یکی از بهترین راه های کاهش بار خطوط پربار و در نتیجه افزایش توان قابل انتقال، استفاده از ادوات FACTS ۱ میباشد. برای این منظور در این مقاله از کنترل کننده یکپارچه توان (UPFC) برای کاهش تراکم خطوط انتقال استفاده شده است. این مقاله روشی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک برای یافتن مکان و اندازه عنصر سری-موازی UPFC در جهت بهبود تراکم شبکه ارائه میدهد . روشهای پیشنهادی بر روی سیستمهای تست ۳۰ باسه پیادهسازی شدهاند. نتایج بدست آمده نشان میدهد که الگوریتمهای پیشنهادی توانایی یافتن مکان و اندازه بهینه UPFC را دارا میباشند، که منجر به کاهش تراکم در شبکه می گردد.

Keywords:

کنترل کننده یکپارچه توان (UPFC) , ادوات FACTS , تراکم خطوط , الگوریتم ژنتیک